واقعا که «ليبرال» هاي اسلامي دست خميني را در بي محتوا کردن «کلمه» از پشت بسته اند.
معين، که ظاهرا يک کمي آب شسته تر از بقيه نامزدهاي مقام «تدارکاتچي» است و از هم پيماني با نهضت آزادي هم مشعوف شده است، اعلام کرده که « تدوين لايحه عفو عمومي نخستين لايحه» اي خواهد بود که به مجلس هفتم تقديم خواهد کرد.
اگر به هيچکدام از جملاتي که بعدا خواهد آمد توجه نکنيم در همين نقطه بايد فاتحه طرح را بخوانيم، چرا که معين کاري از پيش نخواهد برد. مجلس هفتم عفو که نمي کند هيچ، به دنبال تشديد احکام هم هست.
با هم گوشه هايي از اين طرح را بررسي مي کنيم.
«اين لايحه در سطوح داخلي و خارجي و در ابعاد سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي دستاورد چشمگيري دارد. در داخل فرصت مغتنمي را براي آزادي دانشگاهيان، اصحاب قلم و زندانيان سياسي فراهم مي‌كند». به زباني ديگر معين تنها به دنبال مطرح کردن «عفو» است، نه گرفتن عفو و نه طرح اين سوال که چرا دانشگاهيان بايستي در زندان اسير باشند؟ گناه حقوقي صاحبان قلم کدام است؟ براي معين ريشه يابي و ريشه کني مهم نيست، بلکه همچون خاتمي ايفاي نقش اصلاح طلب، ناجي، دموکرات و ... و آرام کردن جامعه که مي رود تا پايه هاي نظام اسلامي را بلرزاند مهم است.
معين تصريح مي کند که براي پيشبرد اين طرح مي خواهد از «لابي پرقدرت ايرانيان خارج از كشور» استفاده کند تا بتواند از جوامع ايراني مقيم خارج به عنوان اهرمي براي « چانه‌زني بين‌المللي و در مورد مسائلي چون انرژي هسته‌اي و رابطه با آمريكا استفاده» کند. خلاصه اين که موضوع آزادي زنداني سياسي و عفو مجرم و محکوم نيست، بلکه دفتر و دستکي است براي استفاده بولدوزري از ايرانيان مقيم خارج کشور براي صاف کردن جاده ي گسترش مناسبات سياسي - اقتصادي بين رژيم اسلامي و آمريکا.
در پايان بد نيست به گفته اي از توسلي توجه کنيم: «اعلام عفو عمومي معين با اخلاق اسلامي انطباق دارد». ساده تر اينکه معين از «عفو»ي سخن مي گويد که مبتني بر قوانين شرعي باشد. يعني رهبر حرف آخر را مي زند. يعني «عفو» مشمول کساني که خواهان براندازي نظام جمهوري اسلامي بوده و «محارب» هستند نخواهد شد.
18 خرداد 1384
براي خواندن خبر اينجا را کليک کنيد
Printable version
Email it to a friend