Iran's Crises Unfolded  
IranCrises
 
Tuesday 28 November 2023
HOME
NEWS
ANALYSIS
INTERVIEW
POLITICS
SOCIAL
STATEMENTS
ECONOMY
SEARCH

���������������������� ����������������


انگولک نکنيد، انتخابات نزديک است
 [ علی ناظر]
[Source: سايت ديدگاه]


ماه مه 2006: انگلستان در گير انتخابات شوراهاي شهري خواهد بود. موقعيت اجتماعي دولت توني بلر کاملا به هم ريخته است. دخالتش در عراق، وضع بيمارستانها و بهداشت، و فشارهاي فساد مالي در دولتش آنقدر زياد شده که در آخرين کنفرانس مطبوعاتي اش به سختي مي توانست خيسي عرق روي پيشاني اش را پنهان کند. مضاف بر اين که توني بلر در نظر سنجي ها پايين ترين رأي را بخود اختصاص داده، وزير دارائي او، گوردن براون که هميشه مي خواسته به مقام نخست وزيري صعود کند، نمي خواهد موقعيت او در حزب کارگر بدتر از اين که هست بشود. درگيري با رژيم مي تواند از لحاظ انتخاباتي مساله ساز باشد و راي دهندگان را به سوي محافظه کاران و حتي جناح آلترا راست سوق دهند.
ماه سپتامبر 2006: کنفرانس حزب کارگر شروع مي شود، و با توجه به متزلزل بودن موقعيت بلر و اين واقعيت که حزب کارگر مي تواند با اعمال فشار بيشتر او را مجبور به اتخاذ تصميم نهائي در اعلام تاريخ ترک مقام نخست وزيري کند، دولت وي سعي خواهد کرد تا پايان اين کنگره دست از پا خطا نکرده و موقعيت توني بلر را به مخاطره نيندازند.
ماه مه 2007: آمريکا آماده مي شود که وارد پروسه انتخاباتي شود. نه جمهوريخواهان، پس از اشتباهات پياپي جرج بوش، و نه دموکراتها پس از دو شکست پي در پي انتخاباتي، حاضر به ريسک کردن هستند. اگر هيلري کلينتون، بخواهد به عنوان اولين زن رئيس جمهور انتخاب شود، حزب او بايد موضعي سخت اما ضد جنگ در قبال رژيم بگيرد، که هم لابي هاي اسرائيل خشنود شوند و هم لابي هاي رژيم. البته پس از انتخاب شدن، مي تواند همان کاري را بکند که همسرش بيل کلينتون در عراق کرد – حمله هوايي بکند. اما اين سناريو تا اواخر 2008 پيش نخواهد آمد. اما از اواسط سال 2007 درگيري با رژيم مي تواند از لحاظ انتخاباتي مساله ساز باشد.
سال 2007: انتخابات دو کشور فرانسه (مادام رويال در مصاف با محافظه کاران) و کانادا هم در اين سال انجام خواهد گرفت، و با توجه به موقعيت کنوني اين دو از لحاظ اقتصادي و سياسي، سعي بر اين خواهد بود که از ايجاد تشنج در سطح کلان، پرهيز شود. فرانسه به تصميم مي رسد که درگيري با رژيم مي تواند از لحاظ انتخاباتي مساله ساز باشد.
ماه مه 2008: آخرين ماه هاي پيش از انتخابات آمريکا و دوران حداقل تشنج در واشنگتن خواهد بود. درگيري با رژيم حتما مي تواند از لحاظ انتخاباتي مساله ساز باشد.

اما سال 2008 ديگر براي رژيم مهم نيست. رژيم اسلامي توانسته با وقت کشي تا 2007 به آنچه که مي خواسته، يعني زمان براي بقا، دست بيابد. با توجه به تقويم انتخاباتي بالا و تا آنجايي که به پارامتر فشار بين المللي مربوط مي شود، اگر رژيم جمهوري اسلامي بتواند تا ماه مه 2007 به حيات خود ادامه دهد، قاعدتا بايد بتواند 2-3 سال ديگر هم براي خود زمان بخرد.
در اين گمانه زني يک پارامتر به عمد ناديده گرفته شده است – نقش مردم و اپوزيسيون.
واقعيت اين است که اگر اپوزيسيون بتواند مردم را سازماندهي دهد، هيچ اتفاق و انتخاباتي تأثيرگذار و يا بازدارنده نخواهد بود. نه آمدن هيليري کلينتون و براون و احمدي نژاد مهم است، و نه رفتن بوش و بلر و رفسنجاني. البته اگر اپوزيسيون بتواند مردم را سازماندهي دهد.
اشکال بر سر اين است که اپوزيسيون سرنگوني طلب متفرق است. اشکال اين است که گام اول يعني اتحاد پيرامون يک برنامهء حد اقل، هنوز برداشته نشده، و به نظر نمي رسد که در چشم اندازي نزديک کسي پيش گام شود.
پيش از اين نوشته ام که يکي از دلايلي که کشورهاي گردن کلفت تصميم گرفته اند بجاي ما، و براي ما رژيم عوض کنند همين «اشکال» است. البته کشورهاي گردن کلفت فقط يک راه براي تعويض رژيم بلدند – انهدام زيربناي اقتصادي، جنايت عليه بشريت، و نابودي آيندهء يک ملت. ناگفته روشن است که حملهء نظامي موقعيت اپوزيسيون سرنگوني طلب را از آنچه که هست پيچيده تر مي کند. در صورت عملي شدن اين سناريوي سياه، بخشي از اپوزيسيون موجود با رژيم سازش مي کند، بخشي زير بليط کشورهاي گردن کلفت رفته و دولت دست نشانده تشکيل مي دهد، و بخشي تبديل به گروه فشار خارج از کشور شده و به پروپاي خود و اطرافيان مي پيچد. البته اگر پيرامون يک برنامهء حد اقل متحد نشوند.
انتخاب با ماست، اما زمان با ما نيست.
علي ناظر – 2 ارديبهشت 1385



[Posted comments]

No press releases currently available



Iran's Crises  1998 - 2007   ©